Description
У аповесьці „Anna, soror…“ Юрсэнар вымалёўвае ляканічную і трывожную гісторыю недазволенага каханьня і пажыцьцёвага раскаяньня. Дзеяньне адбываецца ў арыстакратычнай Эўропе ХVII стагодзьдзя. Рамантычныя адносіны, якія зьнітавалі брата і сястру, набрыняныя адданасьцю, тугою і трансгрэсіяй. Аўтарка з стрыманай лірычнасьцю і псыхалягічнай дакладнасьцю прасочвае, як памяць фармуе жыцьцё, а невымоўныя прагненьні расьцягваюцца на доўгія гады, каб пакінуць сьлед у асабістай і калектыўнай гісторыі. Пісьменьніца без маралізму і ацэнкі вымалёўвае сапраўдныя пачуцьці, упартасьць і моц чалавечага жаданьня.
„Арыентальныя навэлі“ адкрываюць іншы бок таленту М. Юрсэнар — ейнае захапленьне міталягічным і надзвычайным, прамоўленае зь літаратурнай стрыманасьцю і філязофскай іроніяй. Гісторыі, натхнёныя легендамі Балканаў, Індыі, Японіі, Кітаю ды інш., зьяўляюцца хутчэй роздумамі, чым адаптацыямі. Прасякнутыя атмасфэрай далёкіх краёў і даўніх часоў, яны падказваюць унівэрсальнае ў адметным і заахвочваюць задумацца над маральнымі дылемамі, што знаходзяцца ў самым цэнтры людзкога досьведу.
Эрудыцыя і стылістычная вытанчанасьць Маргерыт Юрсэнар (1903–1987) — франка-бэльгійскай пісьменьніцы, эсэісткі і перакладніцы — прынесьлі ёй адметнае месца ў літаратуры XX стагодзьдзя. Ейная творчасьць ахоплівае розныя гістарычныя эпохі і культурныя ляндшафты, і заўсёды зьвяртаецца да складаных матывацыяў чалавека. У 1980 годзе яна стала першай жанчынай, абранай у Францускую Акадэмію — выразнае прызнаньне шматгадовай працы, зьвязанай з клясычным мысьленьнем, літаратурным экспэрымэнтам і маральнай інтраспэкцыяй.