Description
Пасля 2020 года тысячы беларусаў мусілі пакінуць радзіму і нечакана для сябе сталі эмігрантамі. Па–рознаму склаўся іх лёс, але кожная іх гісторыя — каштоўная. У гэтый кнізе — 64 гісторыі — галасы тых, хто з нуля, з годнасцю і моцнай надзеяй, пачалі новае жыццё ў польскай Познані — адным з мноства гарадоў, дзе з’явіліся вялікія супольнасці новай беларускай дыяспары.
Гэтыя галасы не павіны згубіцца, яны павінны стаць часткай нашай гісторыі — эміграцыі, народу, краіны. Яны натхняюць і зачароўваюць, бо сведчаць пра асабістую моц і пра сілу супольнасці.
Журналіст Павел Залескі быў адным з тых, хто мусіў выехаць у 2020 годзе. Ён пачаў запісваць для радыё гісторыі тых, хто ў сваіх гарадах і мястэчках выходзіў на плошчы з бел–чырвона–белымі сцягамі, каго арыштоўвалі, катавалі, судзілі, каму давялося з’ехаць з адным заплечнікам і нанова ўладкоўваць сваё жыццё ў чужой краіне. Ён імкнуўся занатаваць тое, як за кароткі час многія з нас эвалюцыянавалі ў сваёй свядомасці, што мы перажылі, аб чым мы тады марылі і што з гэтага атрымалася цяпер.
„Чытаючы гэтую кнігу, вы ўбачыце, як моцна пераплятаюцца лёсы людзей, якія імкнуцца да лепшай будучыні, не забываючы пра сваё мінулае. Кожны герой — гэта асобны сусвет са сваімі выпрабаваннямі і перамогамі, але ўсе яны аб’яднаныя адным: жаданнем жыць поўным жыццём, нягледзячы на ўсе цяжкасці. Іх прыклады вучаць нас, што нават у найцяжэйшых абставінах можна знайсці сілы для таго, каб стварыць нешта новае і каштоўнае.“ (Яланта Смялоўская, кіраўнічка Беларускай службы Польскага радыё)
Павел Залескі:
Гэта кніга пра беларусаў, якія пасля падзей 2020 года вымушаны былі пакінуць радзіму і нечакана для сябе сталі эмігрантамі. Я быў адным з іх у польскай Познані, еў той самы эмігранцкі хлеб, бачыў, як людзі перажывалі развітанне з радзімай, блізкімі і сябрамі. Я перажываў тое ж самае. Працуючы ў беларускай рэдакцыі Польскага радыё, пачаў запісваць іх гісторыі.
Усе мае героі — звычайныя беларусы. Яны з таго бел-чырвона-белага рою, які ў 2020 годзе запаўняў вуліцы і праспекты Мінска, Гродна, Брэста, Віцебска, Магілёва, Гомеля і іншых нашых гарадоў, мястэчак і вёсак. Мне хацелася, каб тое, што яны перажылі тады, не забылася і не згубілася. Каб у будучыні пра гэта маглі пачытаць іх нашчадкі і каб, урэшце, маглі ўзгадаць самі ўдзельнікі тых гістарычных падзей, а цяпер яшчэ раз нагадаць сучаснікам.
Перада мной былі тыя, хто ніколі раней не ўдзельнічаў у палітычных падзеях, многія не размаўлялі ў Беларусі па-беларуску, а цяпер сталі вучыць мову, цікавіцца гісторыяй сваёй краіны і глядзець на свет беларускімі вачыма. Я хацеў занатаваць тое, як за кароткі час эвалюцыянавалі звычайныя беларусы ў сваёй свядомасці, што яны перажылі і аб чым марылі. Хацелася, каб яны самі ўзгадалі, як іх практычна перамалолі тыя незабыўныя падзеі.
Без перабольшвання, падзеі 2020 года — адзін з самых цікавых адрэзкаў нашай сучаснай гісторыі. І кожны з маіх суразмоўцаў зазначаў, што падобнае перажываў упершыню ў жыцці.
Skaryna Press, 2025. Мяккая вокл., 311 с.